دوتارِ مویِ تو تربت بود
جامی بود
درخت پسته بود
بندِ نافِ غربت بود.

دوتارِ مویِ تو تربت بود
جامی بود
درخت پسته بود
بندِ نافِ غربت بود.

حالا به هر چه به فکر    فرو‌می‌رود فکر می‌کنم
به اندوهی که لای...