در خود فرو رفته‌ام
چون عصرهای ساعت پنج
شبیه یک ساعت شماته‌دار...

در سلام راه‌ها
عبور از هیچستانی
 که می‌دانیم عبور نیست
هیچ...

در یک دایره از حد می‌گذرم
در نردبانی که از آسمان بالا رفته
و تیغ‌ها را...

بسته‌بندی شده
از پرسه‌زدن با بال‌های شوم
در تپش خاک
از...

رفتن حکم بود
در کنار عبوس‌ترین غروبی که می‌شناسم
و دل در رهین
...