بیست‌وسه گلِ سرخ
بر خاک سردی پژمرده بود
بیست‌و‌سه پاییز...

به تلفن سپرده‌ام که زنگ بزند
به بالش سپرده‌ام که شب
خواب یک ماه دیگر...

و تن‌اش
میهن من بود
و اثر انگشت‌هایش
بر جغرافیای من
جوهر...

در قنداقی سفید
دست و پا می‌زدم
لای ملافه‌هایی سفید
عشقبازی...

آن‌ها تشنه‌ی خون ما بودند و
ما تشنه‌ی آزادی
رویارویی ما در...

 كلاه را از سر آزادی برمی‌دارم
نگاه كن
كیست كه این‌گونه جان خود...

پرسید شغل؟
گفتم شاعرم
خندید و کف دستم را مهر زد
روی برگه‌ی اعزام به...

تقویم پاییزی 
 

به گلوله گفتم برگردد
فریادش را
و‌ یادش را در پوکه جا بگذارد
و بگذارد...

دفترچه‌ی خاطراتی کوچک
نام او زندگی‌ست
و شناسنامه‌ای...